ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
«Μια τρελή, τρελή βραδιά»
Ήταν η πρώτη σπονδυλωτή παράστασή μας, με τη συμμετοχή της χορευτικής ομάδας. Ανέβηκε το 1994, εκπλήσσοντας ευχάριστα το κοινό, που έδωσε απλόχερα το δυνατό του χειροκρότημα.
«Ωχ! Ελλάδα μου Γλυκειά»
Η επίσκεψή μας, στην Ξάνθη θα μας μείνει αξέχαστη. Η συμμετοχή του κόσμου μεγάλη. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά την παράσταση όταν η Θεατρική μας ομάδα όδευε προς το αεροδρόμιο, πλήθος κόσμου την ακολούθησε με νταούλια και ζουρνάδες. Οι μαθητές των σχολείων τις επόμενες μέρες απέστειλαν στο Σύνδεσμό μας, λουλούδια και θερμά γράμματα εκφράζοντας την αγάπη τους, κυρίως στους νέους ταλαντούχους ηθοποιούς μας, επί μήνες.
«Τι είδε ο Ιάσονας στην Αθήνα»
Παρουσιάσθηκε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά θέατρα, αξίζει να αναφέρουμε την παρουσίασή της στο θέατρο «ΑΚΡΟΠΟΛ» την εποχή που η κα Μιμή Ντενίση, παρουσίαζε τη «Θεοδώρα τη Μεγάλη» η οποία παραχώρησε το θέατρο μαζί με τα σκηνικά. Ο κόσμος υπερέβαινε τις θέσεις σε πλατεία και εξώστη, με αποτέλεσμα 150 άτομα να μην μπορέσουν τελικά να μπουν στο Θέατρο. Όλοι είχαμε εντυπωσιαστεί από την προσέλευση του κοινού, οι ηθοποιοί μας ήταν πανευτυχείς και υπερήφανοι.
«Μήδεια» του Μπόστ
Ένας από τους πιο σημαντικούς θεατρικούς μας σταθμούς. Παρουσιάσθηκε και στο Θέατρο του «Λυκαβηττού», παρουσία της συζύγου του Μποστ, η οποία ενθουσιάσθηκε πάρα πολύ από τους ηθοποιούς – μέλη μας, καθώς και από τη μουσική επένδυση του κου Καριοφύλλη, μαζί της ήταν και ο γιος της, ο κ. Γιάννης Μπονστατζόγλου, ηθοποιός επίσης.
Η ηθοποιός κα Ληδία Πρωτοψάλτη, η οποία είχε πρωτοπαίξει το ρόλο της Μήδειας, συγκινημένη είπε: «Βλέποντας την παράστασή σας, μου δώσατε το έναυσμα να την ξαναπαρουσιάσω».
Επίσης το τηλεοπτικό κανάλι CNN αφιέρωσε 15 λεπτά του προγράμματός του για τη ζωντανή παρουσίαση αυτής της παράστασής μας.
«Ζωρζ Ντ’ Αντεν» του Μολιέρου
Παρουσιάσθηκε στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, παρουσία του τότε Υπουργού Πολιτισμού και της συζύγου του, που όμως – όπως μας είπε – λόγω υπουργικών ανειλημμένων υποχρεώσεων είχε σκοπό να παραμείνει ελάχιστη ώρα. Το τέλος της παράστασης τον βρήκε ακόμη κοντά μας, ικανοποιημένο και ενθουσιασμένο. Μάλιστα ανέβηκε στη σκηνή και ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές δια χειραψίας.
Επίσης, ένα χρόνο μετά την δική μας παράσταση στο Βόλο, το ίδιο έργο παρουσιάσθηκε από επαγγελματική θεατρική ομάδα και η Αντιδήμαρχος Βόλου – Υπεύθυνη Πολιτιστικών, επικοινώνησε μαζί μας λέγοντας: «Η δική σας παράσταση, ικανοποίησε περισσότερο το κοινό του Βόλου από ότι η παράσταση των επαγγελματιών ηθοποιών»
«Η χειραφέτησις» του Γεωργίου Σουρή
Παρουσιάσθηκε σχεδόν σε όλη την Ελληνική Επικράτεια με 20 παραστάσεις στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές της χώρας μας. Συμμετείχε ενεργά στην προσέγγιση θεατών και την προσέλευση εθελοντών, ενόψει των Παραολυμπιακών Αγώνων «ΑΘΗΝΑ 2004», διαδίδοντας, μέσα από τις παραστάσεις, το Παραολυμπιακό Πνεύμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ οι διοργανωτές των Παραολυμπιακών αγώνων, υπολόγιζαν το ανώτερο την παρουσία 400.000 θεατών στους αγώνες, οι παραστάσεις της θεατρικής μας ομάδας που προηγήθηκαν, συνέβαλαν ουσιαστικά ώστε τελικά οι θεατές που παρακολούθησαν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες «ΑΘΗΝΑ 2004» να φτάσουν τις 800.000. Η συμμετοχή και οι δηλώσεις των εθελοντών ξεπέρασαν τα προσδοκώμενα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να απορροφηθούν όλοι. Αξέχαστη η παράστασή μας στο θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ» του Τσίλερ της Σύρου.
«Ο πειρασμός» του Γρηγορίου Ξενόπουλου
Ένα έργο που όλοι οι συμμετέχοντες το θυμούνται με νοσταλγία. Οι στιγμές που ζήσαμε ήταν καταπληκτικές. Στα Ιωάννινα, η υπεύθυνη πολιτιστικών του Δήμου Ιωαννίνων, στο διάλλειμα είπε στους υπεύθυνους του θεάτρου: «Επιτέλους παρακολουθούμε μια αξιοπρεπή παράσταση».
Στην Τήνο, ο καιρός ήταν απαγορευτικός για την παρουσίαση της παράστασής μας διότι το Θέατρο ήταν ανοιχτό. Ο κόσμος παρέμεινε υπό βροχή, καλύπτοντας το κεφάλι του με τραπεζομάντηλα, που έφερε ο ιδιοκτήτης ενός διπλανού εστιατορίου. Κατά τη διάρκεια της αναμονής για την έναρξη της παράστασης, «φώναζαν» συνθήματα προκειμένου να μην αναβληθεί. Η παράσταση πραγματοποιήθηκε τελικά με καθυστέρηση 2 ωρών ! Κανείς δεν δυσανασχέτησε και όλοι έφυγαν κατενθουσιασμένοι και έλεγαν ότι άξιζε ο χρόνος αναμονής.